Het lijkt op een carnavalskraker, de kop boven dit artikel. Het betreft echter een verwijzing naar een herschikking van de aandrijflijn van de vernieuwde Polestar. Door bij modeljaar 2024 niet de achterste motor, maar de voorste motor weg te laten, is de Single Motor ontstaan…

Clio V6 en 205 T16

Nogal ingewikkeld, zo’n verplaatsing van de elektromotor, zou je denken. Immers, bij auto’s die op fossiele brandstof draaien, is zoiets in de geschiedenis van het automobiel slechts een paar keer voorgekomen. MG hing een kleine twee decennia geleden een V8 in de ZT, bracht daarom een cardanas aan in de van oorsprong Rover zijnde sportsedan en de aandrijving ging van vóór naar achter. Ook Renault en Peugeot verrichtten dergelijk werk al eens, respectievelijk bij de Clio V6 en de 205 T16. Dat betroffen race- en rallyversies van bestaande dagelijkse auto’s. Bij die twee Fransozen ging overigens niet alleen de aandrijving naar achteren, ook de complete motor werd aan die kant van de auto geplaatst. Bij de Polestar is het allemaal iets eenvoudiger gegaan.

Prettiger rijgedrag

Er was al een vierwiel- en tweewielaangedreven Polestar 2. Door bij modeljaar 2024 niet de achterste motor, maar de voorste motor weg te laten, is de Single Motor ontstaan. In dit geval dus een variant met achterwielaandrijving. En dat heeft zo zijn voordelen. Vooral als je weet dat een elektromotor direct en flink veel kracht levert, eigenlijk nauwelijks een opbouwend krachtverloop heeft en je dat dus al snel in de besturing voelt, is de keus voor aandrijving naar de achterwielen logisch te noemen. De Polestar rijdt er simpelweg fijner door. Nou is een Polestar 2 al een lekker dynamische auto, met een fijne afstemming van de demper- veercombinatie. Maar nu je in de besturing geen aandrijfkrachten voelt, is het rijkarakter er alleen maar op vooruit gegaan. Bovendien draait de 2 een fractie efficiënter op de energievoorraad. Die in de Long Range 82 kWh (accu is van CATL) bedraagt, waarmee op papier een flinke 650 kilometer haalbaar is. Reken op een praktisch rijbereik van zo’n 550 kilometer bij een behoudende rijstijl, maar ik ben ervan overtuigd dat als je werkelijk je stinkende best doet, een kleine 600 kilometer mogelijk moet zijn. Relatief flink doorrijdend kwamen wij aan een verbruik van 16,7 kWh per 100 kilometer. Laden doet de ‘2’ maximaal op 205 kW aan een DC-lader, da’s fors meer dan de 135 kW van de eerste serie Polestar 2. Overigens levert Polestar ook een 2 Standard Range, met een 69 kWh accu, maximaal 135 kW snelladen en een prijs van 51.200,- euro.

Polestar doet graag aan transparantie

Zijn de veranderingen aan de vernieuwde Polestar 2 groots? Niet echt. De neus heeft een wat meer gesloten uiterlijk en er staat nu afgebeeld in tekst dat er veiligheidstechniek achter is geplaatst – de zogenaamde smart zone panel. Die tekst is een teken van transparantie, zoals past bij Polestar. Het merk wil graag een open beleid voeren. Zo is het nappaleer (meerprijs van 4500 euro) afkomstig van boerderijen waar de koeien die uiteindelijk hun huid afstaan, een prettig leven hebben geleefd. Hoe dan ook, de testauto, uitgerust met nappaleer rook binnenin ‘ouderwets’ lekker naar leer. Fijn is het Google aangestuurde navigatiesysteem, waar je uiteraard je Google-account aan kunt koppelen. Werkt allemaal goed. Eveneens prettig is de afleesbaarheid van het infotainment, waar Apple’s Carplay op kan draaien. Via een draadje, dat dan weer wel. De routeplanner functioneert inclusief laadstops, zoals dat tegenwoordig toch echt hoort.

10.000ste in Nederland

Bij het verfijnen van de Polestar is niet getracht de middenconsole en de middentunnel compacter te maken. Daar is door sommigen rijders over geklaagd. Vooral de langere onder ons zouden met hun rechterbeen wat klem zitten. Ik ben 1,86 meter, maar zit prima achter het stuur, zonder bloedvaten die afknijpen, of andere narigheid. Nou valt er ook weinig aan te veranderen. In die middentunnel, die lijkt op de tunnel waar een cardanas in draait (een EV heeft geen cardanas) zijn delen van de accu geplaatst. Dit omdat de Polestar oorspronkelijk niet puur als elektrische auto is ontwikkeld. De auto is zijn bestaan begonnen als project van Volvo, die er een verbrandingsmotor in wilde hangen. Het werd uiteindelijk de Polestar 2, waar in Nederland binnenkort de tienduizendste van de weg op gaat. Nogal een succes dus.

Een aanhanger van 1500 kilo is mogelijk

Een echte prijspakker kun je de 2 niet noemen. Deze Long Range met één motor kost 55.200,- euro. Die relatief stevige prijs zie je terug in de puike bouwkwaliteit, die premium aanvoelt. Je hebt de beschikking over 299 pk (6,2 sec naar 100 km/h) en naar wens kun je maximaal 1500 kilo aan een trekhaak hangen, wat best fors is voor een elektrische auto. Minder fors is de kofferbak, deze is wel voorzien van extra ruimte onder de vloer, waar zelfs een weekendtas in past. Heel ruim is de Polestar 2 niet, mede doordat de accu’s zoals gezegd tussen de stoelen naar achteren loopt. De zitpositie is erg prettig, mooi laag en je zit op goede stoelen. Naast dat we volgend gaan rijden met de Polestar 3, die fraaie SUV, nemen we binnenkort een Polestar 2 BST op in de e-Drivers.com duurtest-garage.

Tekst: Werner Budding

e-Nieuws powered bij e-Drivers.com