Lastig hoor, voor Maserati om met de Grecale Folgore te concurreren tegen elektrische modellen van Mercedes, Porsche en BMW, om de goeie Chinezen nog niet eens te noemen. Er is eigenlijk maar één reden om een Grecale Folgore aan te schaffen: omdat het een Maserati is.
Historisch verantwoord
Een Grecale met een elektrische aandrijflijn heeft een aantal zaken niet mee: hij weegt met 2480 kilo flink veel, laadt met 150 kW aan een snellader niet bepaald vlot, geeft met een verbruik van 24 kWh (WLTP) op 100 kilometer het begrip efficiëntie geen echt nieuwe lading en is met een prijs van 124.600,- euro serieus aan de prijs. Maar goed, het is een blijft een Maserati. En bij dat prachtige klassieke merk gaat het om heel andere zaken. Laten die nieuwe Chinezen ‘de cijfertjes’ maar voor elkaar hebben; in Italië produceren ze kunst, kunst op wielen. En dat doen ze daar al vele decennialang, historisch verantwoord dus.
Joekel van een accu, levert 500 km actieradius
Ligt in de GranTurismo Folgore een 800 Volt onboard laadsysteem, gekoppeld aan een relatief bescheiden batterij van bruto 92,5 kWh, in de elektrische SUV van Maserati vind je in de middentunnel een knoeperd van een accu, 105 kWh. Maar daarmee behaal geen revolutionaire afstanden, maximaal bij een nette rijstijl 500 kilometer. Maserati hanteert dezelfde bouwfilosofie als bij de GT. Beide auto’s zijn zowel met een elektrische als benzine aandrijflijn leverbaar. We hebben hier dan ook niet te maken met state of the art platform-techniek. Sterker, de onderkant van de Grecale is hetzelfde als van de Alfa Guilia, het zogenaamde Giorgio-platform.
Wallbox cadeau bij aanschaf van een Grecale Folgore
De Grecale kan dan niet ultramodern zijn, hij rijdt meer dan goed, fijn zelfs. Ondanks dat zaken als actieve stabi’s of vierwielbesturing ontbreken. Het fijne zit ‘m in een nauwkeurige afstemming van de besturing, een mooi luchtgeveerd, doch stevig onderstel en een prettige vermogensafgifte van de twee elektromotoren, die bij elkaar 558 pk leveren. Maserati heeft, net als bij de elektrische GT, het voor elkaar gekregen de remmen en het regenereren goed afgestemd te laten samenwerken. Er zijn trouwens sterkere EV’s, maar tijdens de testrit in Frankrijk had ik geen moment de indruk met te weinig kracht onderweg te zijn. Op de kletsnatte straten rondom Nice hadden de voorwielen soms zelfs moeite met de krachtsafgifte. Een moment ‘slaan’ ze door, als je vol op het rechterpedaal gaat, daarna regelt de computer dat de achterste motor wat meer energie ontvangt van het batterijpakket. Aardig overigens van Maserati; je krijgt een wallbox met ‘drietand’ logo bij aanschaf van een Grecale Folgore, waarmee je afhankelijk van de inrichting van je meterkast op maximaal 22 kW kunt laden. Ja, het AC-laden heeft Maserati aardig onder controle, qua DC mag het wat aan kracht winnen.
Waar moet de Grecale het dan van hebben?
Van zijn prachtige afwerking. Heerlijk, die Italiaanse sfeer, stiknaden zo mooi, een vormgeving van het dashboard dat warmte uitstraalt, goed zitten stoelen, en ook het multimediasysteem weet het niveau van vroeger flink te ontstijgen. Je zit achterin trouwens ook gewoon goed, met ondersteuning van de bovenbenen, doordat de accucellen in de middentunnel zijn ondergebracht. De Grecale Folgore moet het natuurlijk ook hebben van zijn exterieur vormgeving, dat niet onderscheidend is aan dat van de benzineversies. De Grecale heeft geen aalgladde body, geen dichte neus, idioot lange wielbasis, of nog zo van die typische EV-design kenmerken. Hij ziet eruit als een Maserati, gewoon als een Maserati. En da’s nou net wat sommige clientèle zeer waarderen. Die lopen (of rijden) niet graag te koop met het feit dat ze voor een elektrische aandrijflijn hebben gekozen.
Tekst: Werner Budding, camera Rob Steltman
