Ander neusje, nieuwe verlichtingsunits, een faceliftje dus. Zoals we dat zo vaak zien bij een model dat al een tijdje in productie is. Het lijkt allemaal misschien niet groots, de verse Model 3 voelt weldegelijk sterk verbeterd aan.
Geïntroduceerd in 2016
Je zou bijna denken dat ze daar in Californië hebben gedacht: in Nederland komen in 2024 tienduizenden ‘3-tjes’ terug uit de lease, dus we moeten die mensen een vernieuwd model bieden. Hoewel Nederland voor Tesla in sommige opzichten een soort pilot-land is – in ons land werden alle Tesla Superchargers als eerste voor andere merken opengesteld – heeft Tesla een reguliere modeljaar wijziging doorgevoerd. Vergeet ook niet dat de Model 3 al in 2016 werd gelanceerd, op 31 maart om precies te zijn. Pas drie jaar later kwam ‘ie hier in de verkoop. En nu dus in fors aangepaste vorm.
Weer iets zuiniger
De achterlichten zijn anders van vorm, iets volwassener. Open je de achterklep, dan gaan de lichtunits mee omhoog. Om die reden zit er in de onderste rand van de achterbumper extra verlichting. Achteropkomend verkeer moet tenslotte de auto in het donker wel zien als de achterklep open staat. De voorlampen hebben eenzelfde opknapbeurt gekregen. In combinatie met een iets lagere voorklep heeft dat ertoe geleid dat de cW-waarde omlaag ging van 0,23 naar 0,22, hetgeen de Model 3 uiteraard weer een fractie efficiënter maakt. Het was al geen energieslurper, laat dat duidelijk zijn. Wij scoorden in een klein weekje sturen 15,1 kWh per 100 kilometer. Da’s zonder meer netjes, en kan zeker beter bij een iets meer behouden rijstijl. Overigens stond de testauto op standaard 18 inch wielen, da’s net iets gunstiger voor het verbruik dan de optionele 19 duims wielen. De Michelin banden zijn voldoende stil, maar veroorzaken op de snelweg een rechtuit-stand die telkens een beetje correctie vraagt. Vermoedelijk heeft dit meer met de banden te maken dan met de auto.
Er staat gewoon een fijnere auto
Waar we echt van onder de indruk zijn is het verbeterde rijcomfort. Van de huidige Model 3 rijden zo’n 45.000 exemplaren in Nederland rond. Vermoedelijk zullen veel berijders het met me eens zijn, de degelijkheid spatte er tot op heden niet direct van af. Waarmee ik niet bedoel dat er iets fundamenteels mis is met het kwaliteitsniveau. Het is meer dat het solide gevoel een beetje ontbrak. Door allerlei betere materialen toe te passen, de stoelen en achterbank meer vorm te geven, alle zijruiten dubbel uit te voeren, meer isolatie in de auto te verwerken en de wielophanging sterk te modificeren, staat er gewoon een fijner rijdende auto. Hij is stiller, heeft een beter afrolcomfort. Er is wat hardheid uit het onderstel verdwenen en de dempers halen nauwkeuriger de beweging uit de carrosserie. Om wat sfeer in het interieur te brengen, is een smalle lichtband gecreëerd, die over het dashboard helemaal naar achteren loopt, en naar smaak op kleur is te brengen.
Beter was de Ferrari werkwijze
Centraal in de Model 3 is het infotainment, net als trouwens bij alle andere Tesla’s. De afmeting is gelijk gebleven, wel werd de rand dunner, zodat er toch iets meer op is te zien. Je bedient de rijrichting van de auto middels een slider op het display. Fijn? Na een tijdje wel. Waar je minder vlot aan went, is de bediening van de richtingaanwijzers op het stuur. Als Tesla voor de Ferrari werkwijze had gekozen, dus de knop voor links aan de linkerkant van het stuur en voor rechts aan de rechterkant, dan zou het logischer aanvoelen. Nu zitten de knoppen voor links en rechts, boven elkaar, aan een kant van het stuur. Het feit dat Tesla van de stengels aan het stuur af wil, is een opmaat naar een dashboard waar geen bedieningselementen meer zijn te vinden. Immers, een Tesla rijdt op termijn volledig zelfstandig; daar komen geen mensenhanden meer aan te pas.
Hoe gaat de nieuwe Performance heten?
Aan de aandrijflijn heeft Tesla niet gesleuteld. Voor de standaard Model 3, de testauto, betekent dat 283 pk, de Long Range komt aan een kleine 500 pk. Daar gaat de nieuwe Performance uiteraard nog flink overheen. Of Tesla de naam Performance behoudt, is niet duidelijk. Een Model 3 Plaid? Zou kunnen. De voor Nederland meest interessante Model 3 is de RWD, oftewel, de versie met alleen een motor voor de achterwielen. Die kost 42.990,- euro trek daar de huidige subsidie (nog beschikbaar) vanaf, en je rijdt voor ongeveer 40.000,- euro een goede elektrische sedan, die aan een snellader tot 170 kW laadt en een realistische actieradius heeft van zo’n 460 kilometer. Van die 45.000 exemplaren van de Model 3 zullen er vermoedelijk flink wat overstappen op een verse Model 3, modeljaar 2024.
Tekst: Werner Budding, camera: Rob Steltman
