Geflitst! We zijn onlangs flink vastgelegd op camera, en da’s eigenlijk gewoon een dik compliment. Nee, geen vette boete, omdat we zo nodig weer moeten spelen met de bijna 500 pk in The Beast. Dat doen we natuurlijk ook, maar wel met Flitsmeister aan, en de ogen goed geopend, wakend voor heren van de mobiele flitsbrigade.
We reden over de beroemde kruising in het centrum van het Noord-Hollandse Laren, waar voornamelijk in het weekend tal van jonge autoliefhebbers de dikke auto’s fotograferen. En wat gebeurde er; ze sprongen zowaar ook voor onze BST. Blijkbaar doet het olijfachtige groen en de matzwarte streep veel goed. En laten we de dikke, glimmend zwarte 21 inch wielen niet vergeten. De Polestar 2 rijdt al een aantal jaar rond in Nederland, maar de auto weet zich, zeker als BST edition 230, nog steeds als visueel aantrekkelijk neer te zetten.
We hebben onlangs een tijdje geëxperimenteerd met de voorste dempers. Je weet wel, het materiaal van Öhlins dat deze auto zo bijzonder maakt. In eerste instantie dachten we dat een schroevendraaier het verschil zou maken, maar niks daarvan. Met de hand kun je middels een draaiknopje beide dempers verstellen, van hard naar nog harder. Maar het is niet klakkeloos knalhard, er zit zeker nuance in de verandering van de karakteristiek. We hebben natuurlijk de uitersten opgezocht, om echt het verschil te detecteren. Het onderscheid zit ‘m voornamelijk in het doorgeven van echt kleine en korte oneffenheden. In welke stand de Öhlins ook staan, onbalans in een lange bocht krijgt nauwelijks een kans. Hoe beroerd het wegdek van de afrit ook is, en hoe hard je ook gaat, er ontstaat nimmer iets in het rijgedrag waar je niet op bent voorbereid. De BST blijft snaarstrak liggen en verklapt in de tussentijd ook nog eens niks over het gewicht waarmee je onderweg bent. Draai je de verstelknoppen naar standje stevig, dan voel je voornamelijk in rechte lijn de allerkleinste oneffenheden nog iets duidelijk binnenkomen. We blijven experimenteren met de dempers, op zoek naar de beste setting.
